phm. Agnieszka LEŚNY HR

Smutna zagadka

Skąd pochodzą poniższe fragmenty? Co to za tekst?

„Dramatyczna i trudna jest Polska. Wiemy, że trud smakuje. Nasza Polska to ludzie, to historia, to niepowtarzalny krajobraz i wspaniałe zabytki, cały wielki dorobek duchowy i naukowy, to państwo zamieszkującego nad Wisłą, Wartą, Odrą i Bugiem narodu i skomplikowanego społeczeństwa, to także rodacy żyjący poza granicami na Wschodzie i na Zachodzie. [...]”

Nim przejdziemy dalej zacytuje niektóre odpowiedzi, których udzieliły zapytani harcerze, po przeczytaniu powyższego fragmentu:

[pwd]:  Roman Dmowski?

[wędrownik]:  Hmm... Może jakiś wstęp przemówienia posła z Samoobrony?

Kontynuujmy:

„Kim jest harcerz, harcerka? Dobrym synem, dobrą córką, dobrym mężem, dobrą żoną, dobrym ojcem, dobrą matką, dobrym człowiekiem... Na takim fundamencie sumiennego działania będziemy mogli przebudowywać rodzinę, naród, szkołę, urząd, państwo, władzę... [...]

W harcerskich książkach można znaleźć taki rysunek: za zapatrzonym w dal harcerzem stoi rycerz, opierając na jego ramieniu zbrojną i opiekuńczą dłoń. [...]

Zaczyna otaczać nas świat nieprawdy i manipulacji. My tak nie możemy. Odpowiedzialność za słowo jest budulcem honoru. [...]

Z naszej pożyteczności tworzymy konstrukcję życia godziwego, życia godnego człowieka. Każde działanie służy człowiekowi, służy rodzinie, służy narodowi. [...]

Nasza wiara nie jest naszą sprawą osobistą. Jesteśmy apostołami. [...]

Ludzi idących za drogowskazem lilijki spotykamy wszędzie. Łatwo jest ich rozpoznać. Wystarczy wyciągnąć potrzebującą dłoń, aby napotkać mocne, serdeczne ramiona. [...]

Harcerstwo jest współczesnym rycerskim zakonem. [...]

Nie ograniczajmy miłowania przyrody – czyli czegoś głębszego od poszanowania – do zachwytu nad kwiatami, do troski o ptaki w mroźną zimę. [...]”

Zaprawdę oszczędźmy naszym czytelnikom kolejnych fragmentów tej głębokiej, kwiecistej lektury, która nas wznosi na wyżyny miłości do ojczyzny i wypycha na żyzną glebę refleksji intelektualnej.

Nisko pochylamy nasze znękane czoła nad mądrością płynącą z tych wyważonych słów, zwłaszcza delektując się nimi nie w cytatach, a w całej okazałości.

Jedyne co trapi serce nasze i nieśmiało każe nam milczenia przerwać, to sposób myśli zapisania, formułowania i przelewania na papier.

O jakże umysły nasze zamknięte!

Rozwiązanie zagadki: tekst ten to fragmenty „Komentarza do Przyrzeczenia i Prawa Harcerskiego dla harcerek i harcerzy ZHR” (przyjęty przez Radę Naczelną ZHR uchwałą nr 77/1 w dniu 26 listopada 2005 r.)

phm. Agnieszka Leśny HR
Szczepowa Czwórki Warszawskiej im. Andrzeja Romockiego "Morro", Z-ca Komendanta Okręgu Mazowieckiego HOPR, zaangażowana w zespół ds. harcerek przy GKH-ek, referat harcerek Mazowieckiej Chorągwi Harcerek, "Krajkę", Komisję Wirtualną "Matrix" i w kilka innych szalonych rzeczy. Prywatnie żeglarka, fotograf-amator, studentka pedagogiki i kulturoznawstwa na UW.
 

Wszelkie artykuły komentujemy na www.pobudka.zhr.pl/forum
>>> wejdź